Ο Πάνας, μια θεότητα των αγρών, των λιβαδιών και της άγριας φύσης, είχε πόδια, κέρατα και γένια τράγου. Με την φλογέρα του έπαιζε μελωδίες επιτηρώντας τους βοσκούς και τα κοπάδια τους. Ο ξαφνικός, συνήθως ανεξήγητος φόβος που παρακινούσε τα κοπάδια σε φυγή, αποδιδόταν στον Πάνα που περιφερόταν ανάμεσα τους και έμεινε γνωστός ως “πανικός“.

Σήμερα, όταν οι κρίσεις πανικού επαναλαμβάνονται αναφερόμαστε σε Διαταραχή Πανικού. Συχνά  συνοδεύεται με Αγοραφοβία. Η συχνότητα της Διαταραχής Πανικού στον γενικό πληθυσμό, με τις γυναίκες να κατέχουν τη δεσπόζουσα θέση, υπολογίζεται στο 3-4 %, ενώ στις κρίσεις πανικού υπολογίζεται να φτάνει στο 10-12%. Επιπλέον στις γυναίκες συσχετίζεται και με δυο σωματικές παθήσεις, τον υπερθυρεοειδισμό και την πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας. Επίσης να σημειωθεί ότι οι γυναίκες υποτροπιάζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό απο ότι οι άνδρες πάσχοντες.

Η διαταραχή εκδηλώνεται απο τη μέση της εφηβείας μέχρι και τη μέση ηλικία, ενώ είναι σπάνια στην τρίτη ηλικία. Αυξημένος αριθμός κρουσμάτων παρατηρείται στα τέλη της εφηβείας αλλά και στα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής, δηλαδή στην ηλικία των 30-40 ετών.

Σύμφωνα με το DSM 5 -στις κρίσεις Πανικού πρόκειται για αιφνίδιο ξέσπασμα έντονου φόβου ή έντονης δυσφορίας, που κορυφώνεται εντός λίγων λεπτών και διακατέχεται από τουλάχιστον τέσσερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:
• Αίσθημα παλμών ή καρδιά που «σφυροκοπά»
• Εφίδρωση
• Τρέμουλο
• Αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας
• Αίσθημα πνιγμονής
• Πόνος ή δυσφορία στον θώρακα
• Ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση
• Αίσθημα ζάλης, αστάθεια ή τάση για λιποθυμία
• Ρίγη ή αίσθημα ζέστης
• Παραισθήσεις (μούδιασμα ή μυρμηγκιάσματα)
• Αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση (αίσθημα απόστασης από τον ίδιο τον εαυτό)
• Φόβος απώλειας του ελέγχου ή «ότι θα τρελαθεί»
• Φόβος θανάτου